ผู้นำเสนอทฤษฎีสนามแรงบิดมีความพยายามเข้าหาเพื่อทำสัญญาโครงการขนาดใหญ่กับรัฐและการทหารหลายครั้ง เริ่มตั้งแต่ ค.ศ. 1987 มีการร้องขอทุนจากกระทรวงกลาโหมของสหภาพโซเวียตเพื่อพัฒนา อุปกรณ์ตรวจจับอาวุธทางยุทธศาสตร์ประสิทธิภาพสูง (มิสไซล์ข้ามทวีป เรือดำน้ำนิวเคลียร์ ยานบิน ฯลฯ) อุปกรณ์ทำลายอาวุธทางยุทธศาสตร์ของศัตรูระยะไกลแบบไร้การสัมผัส; แผงช่องทางสื่อสารป้องกันการดักฟังไปกับวัตถุในอวกาศ บนโลก ใต้พิภพ และใต้น้ำ อุปกรณ์มือถือที่ทำงานบนหลักแรงโน้มถ่วง การใช้ผลสัมพันธ์ทาง จิตวิทยา-กายภาพ และ ชีวภาพ-ยา ในการสร้างผลกระทบต่อทหารและประชากร[2] รัฐบาลโซเวียด ให้เงินทุน 500 ล้านรูเบิ้ลสำหรับงานวิจัยนี้ (ประมาณ 700 ล้านเหรียญสหรัฐตามอัตราแลกเปลี่ยนใน ค.ศ. 1987) [17]

อีกตัวอย่างหนึ่งของการขอทุนวิจัยเช่นการทดลองใน ค.ศ. 1994 โดยกลุ่มวิจัยอิสระของรัสเซียภายใต้ชื่อ "VENT" (VEnture for Non-traditional Technologies) [9] ซึ่งอ้างว่าสามารถลดความต้านทานไฟฟ้าของทองแดงลงเหลือ 1/80 ของค่าความต้านทานตั้งต้นเมื่อนำมันไปผ่านเครื่องกำเนิดสนามแรงบิด (Torsion Field Generator) กลุ่มดังกล่าวได้ยื่นขอทุนจากรัฐบาลสหภาพรัสเซียเพื่อเปิดโรงงาน และสัญญาว่าจะสามารถประหยัดการใช้พลังงานลงได้จำนวนมาก ตัวอย่างของทองแดงที่ผ่าน และ ไม่ผ่านเครื่องกำเนิดสนามแรงบิดถูกนำไปทดสอบต่างหากภายใต้การสังเกตการณ์ของตัวแทนของ VENT และพบว่า ความต้านทานไฟฟ้าของทั้งสองตัวอย่างนอกจากจะเท่ากันแล้ว [ (2.08+/-0.02) ×10−7 Ωm และ (2.05+/-0.02) ×10−7 Ωm] ค่าความต้านทานของทั้งสองตัวอย่างยังเลวกว่าทองแดงที่ใช้ในอุตสาหกรรมเสียอีกด้วย (1.7×10−8 Ωm) [9]

ใน ค.ศ. 2002 ได้มีการยื่นขอใบอนุญาตขุดเจาะน้ำมันในรัสเซียและอังกฤษโดยใช้เทคโนโลยี microlepton[18]